Dnia 27 września przypada patronalne święto całej Rodziny Wincentyńskiej – Uroczystość ku czci Św. Wincentego a Paulo, Założyciela Sióstr Miłosierdzi i Księży Misjonarzy i wszystkich gałęzi tworzących i żyjących charyzmatem wincentyńskim. Rodzina Wincentyńska zrzesza setki tysięcy osób na całym świecie, które mają ten sam cel, choć realizują go na różne sposoby: czcić i wielbić Boga poprzez posługę Ubogim.
Ks. Hugh O’Donnell ze Zgromadzenia Księzy Misjonarzy tak napisał o św. Wincentym: „Wszyscy wiemy, że Wincenty był człowiekiem czynu, dlatego zaskakujące zdaje się być, że możemy przedstawić go również jako mistyka. Jednak w rzeczywistości, wszystkie jego działania na rzecz Ubogich były motywowane jego mistycznym doświadczeniem Trójcy Świętej, a zwłaszcza Wcielenia. Henri Bremond, wybitny historyk Francuskiej Szkoły Duchowości, jako pierwszy zwraca na to naszą uwagę. Powiedział: „…To mistycyzm (Wincentego) dał nam największego człowieka czynu”.
Wincenty żył w wieku mistyków, jednak okazał się mistykiem Miłosierdzia. Być mistykiem zakłada pewne doświadczenie, doświadczenie tajemnicy. Dla Wincentego oznaczało to głębokie doświadczenie tajemnicy Bożej miłości. Wiemy, że tajemnice Trójcy Świętej i Wcielenia były w centrum jego życia. Doświadczenie miłości Trójcy Świętej do świata i bezwarunkowe przygarnięcie każdego człowieka przez Słowo Wcielone, ukształtowało, uwarunkowało i rozpaliło jego miłość do świata i do każdego człowieka, a zwłaszcza do braci i sióstr będących w potrzebie. Patrzył on na świat oczami Ojca (Abba) i Jezusa, i przyjął wszystkich z bezwarunkową miłością, serdecznością i w mocy Ducha Świętego.
Mistycyzm Wincentego był źródłem jego działalności apostolskiej. Tajemnica miłości Boga i Ubogich to dwa bieguny jego dynamicznej miłości. Jednak droga Wincentego miała jeszcze trzeci wymiar, którym był jego sposób postrzegania czasu. Czas był środkiem, poprzez który objawiała się mu Opatrzność Boża. Działał zgodnie z czasem Boga, a nie według swego własnego rytmu. „Czyńmy dobro, które jest do zrobienia”, radził. „Nie wyprzedzajmy Opatrzności”.
Innym aspektem postrzegania czasu u Wincentego była obecność Boga tu i teraz – „Bóg jest tutaj!” Bóg jest tutaj w czasie. Bóg jest tutaj w osobach, wydarzeniach, okolicznościach, Ubogich. Bóg mówi do nas teraz i za ich pośrednictwem. Wincenty był człowiekiem historii, która rozgrywa się w najgłębszym tego słowa znaczeniu. Podążał krok w krok za Opatrznością.” /Echa Zgromadzenia 5-2106/
Św. Wincenty, Mistyku Miłosierdzia, oddany Bogu poprzez pełną miłości posługę najuboższym, wstawiaj się za nami i uproś nam Twego ducha , byśmy mogli nieść Twoją miłość w kolejne pokolenia. Amen.
