Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia zostało założone 29 listopada 1633r. przez Św. Wincentego a Paulo i św. Ludwikę de Marillac w Paryżu. Celem było otoczenie opieką ubogich chorych w ich własnych domach, w wioskach i miastach. Jednak z upływem czasu zapotrzebowanie na pomoc pierwszych Sióstr Miłosierdzia wzrastało i wówczas siostry zaczęły się opiekować chorymi w szpitalach, zaczęły uczyć dziewczęta sztuki czytania i pisania, objęły opieką znalezione dzieci, także swoją opieką otoczyły galerników, rannych żołnierzy, uchodźców, osoby starsze, osoby niesprawne umysłowo i fizycznie oraz inne.
Do Polski jeszcze sam Założyciel wysłał pierwsze siostry i była to pierwsza placówka zagraniczna nowego Zgromadzenia. Św. Wincenty wraz ze św. Ludwiką najpierw wysłali trzy Siostry Miłosierdzia na prośbę królowej Polski – Ludwiki Marii Gonzagi. Królowa umieściła je w Warszawie, niedaleko kościoła św. Krzyża, gdzie rok wcześniej przybyli Misjonarze św. Wincentego a Paulo i tu zaczęły swoją pierwszą misję wśród ubogich mieszkańców stolicy.
Dziś są trzy Prowincje Sióstr Miłosierdzia. Oprócz Prowincji Warszawskiej jest jeszcze Prowincja Chełmińsko-Poznańska i Prowincja Krakowska. Pole działalności charytatywnej jest większe od tego pierwotnego, czasem wymaga jakiejś zmiany czy nowego spojrzenia na te same potrzeby świetle współczesnych wyzwań Ubogich.