Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia obchodzi dziś patronalne święto swojej Matki Założycielki – św. Ludwiki de Marillac. Wszystkie Siostry Miłosierdzia dziękują dobremu Bogu za swoją duchową Matkę, która dziś obchodzi Imieniny. Dziękują również za pozostawione dziedzictwo a jednocześnie pochylają się nad Jej Testamentem, by wiernie podążać śladami i przykładem, które nam zostawiła.
O. Robert Maloney, Kapłan Zgromadzenia Misji, w jednej ze swych konferencji wygłoszonych do Sióstr Miłosierdzia w Domu Macierzystym, kolebce Zgromadzenia i u stóp relikwii św. Ludwiki, przybliżył Siostrom postać ich Założycielki. Konferencja była zatytułowana: PIĘĆ OBLICZY Świętej Ludwiki. Jest to niezwykle piękne spojrzenie na kobietę, która cała była przeniknięta Bożym światłem i miłością. Charyzmat zostawiony Siostrom Miłosierdzia przez Świętych Założycieli: św. Wincentego i św. Ludwikę, jest nieustannie aktualny. Poniżej przyjrzyjmy się św. Ludwice wg O. Roberta, który tak pisze:
„Dziś przedstawiam wam pięć obliczy Ludwiki de Marillac.
1. Formatorka
Po pierwsze, mimo, że Wincenty a Paulo odegrał wielką rolę w formowaniu pierwszych Sióstr Miłosierdzia, to jednak ich formatorką – stale, dzień po dniu, była Ludwika de Marillac. Towarzyszyła im w szczegółach ich codziennego życia od chwili wstąpienia do Zgromadzenia, aż do posłania.
Wiele spośród pierwszych Sióstr, które przybyły do Ludwiki, nie posiadało żadnego wykształcenia; często nie potrafiły one pisać i czytać. Przybywały one do Paryża z prostego środowiska wiejskiego, a nieuchronnie miały żyć w kontakcie z Paniami Miłosierdzia, które raczej posiadały wykształcenie. Z pewnością, formowanie tych dziewcząt stanowiło dla Ludwiki niezwykle ważne wyzwanie.
2. Życie kontemplacji
Ludwika była ona głęboko zatopiona w Chrystusie Ukrzyżowanym i pozostawiła to dziedzictwo Zgromadzeniu. Od roku 1643, Ludwika ustawicznie kończy swoje listy odniesieniem do miłości Ukrzyżowanego Pana: „Pozostaję, w miłości Jezusa Ukrzyżowanego, bardzo pokorną Księdza sługą…” (Por. Pisma, 109 i następne)
3. Organizatorka
O. Maloney mówi o Ludwice jako: Mistrzyni szczegółów i Autorce reguł i regulaminów.
Mistrzyni szczegółów: kobieta bardzo szczegółowa. Pomiędzy Wincentym i Ludwiką istniała wspaniała relacja współpracy. Czasami nie zgadzali się ze sobą, nawet w bardzo ważnych kwestiach. Jednakże Ludwika często brała górę i pozyskiwała Wincentego, który w końcu podzielał jej punkt widzenia. Była uparta. Odznaczała się mocnym wyczuciem konkretu i darem wnikania w detale. Chwilami drobiazgowe pouczenia były doprawdy wzruszające, ponieważ ujawniały jej głęboką realistyczną miłość.
Autorka regulaminów. W naszej współczesnej duchowości, reguły zajmują skromniejsze miejsce, niż za czasów Wincentego i Ludwiki. Bardzo ważne jest jednak odnotowanie, że oboje, Wincenty i Ludwika, byli mocno przekonani o tym, że reguły jakie redagowali były czymś bardzo istotnym dla założenia i przyszłości Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia.
Niemniej jednak Wincenty i Ludwika wiedzieli bardzo dobrze, że o wiele ważniejszy od samych reguł jest duch. Przewidywali oni, że reguły przekażą przyszłym pokoleniom najistotniejsze prawdy, na których będzie się opierać ich życie.
4. Kobieta spełniona
Ludwika miała życie niezwykle urozmaicone. Była małżonką, matką, malarką, wdową, wychowawczynią, służebnicą Ubogich, założycielką, formatorką, kobietą konsekrowaną, serdeczną przyjaciółką. Miała solidne wykształcenie, studiowała francuski i łacinę; pisała w sposób bardzo jasny, czasami z elokwencją i posiadała subtelną znajomość teologii ze swojej epoki.
Ludwika była kobietą wielkiej kultury. Sama napisała katechizm, aby pomóc Siostrom w nauczaniu ubogich młodych dziewcząt. Mamy ten tekst do dzisiaj.
5. Służebnica Ubogich: pokorna, łagodna, ufająca Opatrzności
Po śmierci męża, służenie Ubogim staje się centrum życia Ludwiki. Ubogi chory stał się też centrum dla Zgromadzenia, które założyła wraz ze świętym Wincentym. Ubogie dzieci stały się centrum szkółek. Dzieci znalezione, galernicy, osoby w podeszłym wieku stały się centrum misji, do których posłała pierwsze Siostry i w których czasami również sama pracowała. Wkład Ludwiki i jej działalność dla życia Kościoła jest tak znacząca, oryginalna i tak dobrze zorganizowana, że Papież Jan XXIII ogłosił ją patronką wszystkich osób, które oddają się chrześcijańskim dziełom społecznym.
Wkrótce po śmierci Ludwiki i na niedługo przed swoją własną śmiercią, święty Wincenty mówił do Sióstr Miłosierdzia w następujących słowach:
„…Powinniśmy rzucić oczyma na tę, która jest waszą matką, bo ona was zrodziła! Nie utworzyłyście się same, moje Siostry, to ona was utworzyła i zrodziła w Panu Naszym”. Pisma, 692 (A.3). (patrz, Rozmyślania, myśli i przestrogi, str. 88).
Módlmy się razem ze Świętą Ludwiką za pomocą poniższej prezentacji.
