190. rocznica objawień Matki Bożej Siostrze Katarzynie Labouré – Siostrze Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo
Gdy prześledzimy historię objawień maryjnych na świecie, nie spotkamy drugiego tak niezwykłego, jak to, które miało miejsce w kaplicy Domu Macierzystego Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Paryżu, przy ul. du Bac 140, dnia z 18/19 lipca 1830 roku.
Dlaczego niezwykłe, inne niż wszystkie?
Objawienie miało miejsce w kaplicy, a więc po pierwsze w pomieszczeniu zamkniętym, w miejscu przeznaczonym do kultu, celebrowania Eucharystii. Maryja przychodząc do młodej Siostry Seminarzystki Katarzyny przechodzi obok Tabernakulum i oddaje cześć Swemu Synowi ukrytemu pod postacią Chleba. Maryja udziela nam konkretnej wskazówki jak mamy czcić Najświętszy Sakrament i gdzie szukać rozwiązania wszystkich naszych problemów.
Maryja jest w bezpośrednim kontakcie fizycznym z widzącą. Siostra Katarzyna klęczy u stóp Maryi i swoje złożone dłonie trzyma na kolanach Najświętszej Panny. Nie ma w Kościele powszechnym żadnego innego takiego objawienia, gdzie „niebo” zniża się tak bardzo, by człowiek mógł swoje dłonie oprzeć na kolanach Najświętszej Dziewicy. Oto kilka faktów z tamtych wydarzeń:
Dnia 18 lipca 1830 roku, w wigilię uroczystości Świętego Wincentego a Paulo, Założyciela Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, którego święta siostra Katarzyna bardzo kochała i którego serce przepełnione miłością widziała, zwróciła się do niego z prośbą, by spełniło się jej ogromne pragnienie widzenia Najświętszej Maryi Panny.
Katarzyna o godzinie 23:30 słyszy jak ktoś wzywa ją po imieniu. Przy swoim łóżku widzi tajemnicze dziecko, 4 czy 5 letnie, które zaprasza ją, by wstała mówiąc: „Najświętsza Panna czeka na Ciebie”. Katarzyna szybko się ubiera i podąża za dzieckiem, które „promieniuje jasnością wszędzie tam, gdzie przechodzi”.
Przybywając do kaplicy, Katarzyna zatrzymuje się obok fotela księdza, ustawionego pod obrazem Świętej Anny. Słyszy „ jakby szelest jedwabnej sukni”. Dziecko (Anioł Stróż siostry Katarzyny) mówi: „Oto Najświętsza Panna”.
Siostra Katarzyna nie dowierza. Lecz dziecko powtarza jeszcze bardziej zdecydowanym głosem: „Oto Najświętsza Panna, oto Ona”.
Katarzyna rzuca się do stóp Najświętszej Dziewicy siedzącej w fotelu i kładzie swe dłonie na Jej kolanach. „Pozostałam tak, nie wiem jak długo. Tam przeżyłam najsłodszy moment mego życia.” Najświętsza Panna rozmawiała z siostrą Katarzyną przez całe dwie godziny o sprawach ważnych nie tylko dla Zgromadzenia, ale także Francji i Kościoła.
Najświętsza Panna ręką wskazała Ołtarz, gdzie znajduje się tabernakulum mówiąc : „Przychodźcie do stopni tego Ołtarza. Tutaj łaski spłyną na każdego, kto o nie prosi z ufnością i żarliwością”.
Podczas tej dwugodzinnej rozmowy siostra Katarzyna usłyszała zapowiedź trudnej misji i prośbę, aby powstało Stowarzyszenie Dzieci Maryi, co zostanie zrealizowane przez spowiednika siostry Katarzyny, Księdza Aladela, dnia 2 lutego 1840 roku. Usłyszała także zapowiedź innej misji, o której dowie się w listopadzie tego samego roku: misji wybicia i rozpowszechnienia Cudownego Medalika.
Zaprośmy Maryję do swego życia, powierzmy Jej nasze życie, sprawy trudne i radości. Podchodźmy z ufnością i żarliwością do „stopni Ołtarza’, gdzie Jezus czeka na nas, by obdarzać nas swymi łaskami. Niech wstawiennictwo Niepokalanej będzie źródłem Bożego błogosławieństwa i pokoju w naszym życiu.
Zapraszamy na stronę: http://www.chapellenotredamedelamedaillemiraculeuse.com/
